Van overleven naar leven

Sophie Schuurman (1999) valt, staat op, valt opnieuw en staat nog sterker op. 

Sophie werd op school heftig gepest en had haar coming-out in het laatste jaar van de middelbare school. Jarenlang had ze het gevoel nergens bij te horen, voelde ze zich eenzaam en werd haar vaak de deur gewezen. Sophie verloor zichzelf en wist niet meer wie ze was en welke kant ze op wilde in de toekomst. 

Door meningen van anderen, hoogsensitiviteit, onzekerheid en trauma's kreeg Sophie mentale problemen, ze vocht tegen anorexia, depressies, borderline, CPTSS en suïcidaliteit. Sophie heeft veel behandelingen, therapieën en opnames gehad, vaak liep ze aan tegen onbegrip in de zorg. 

Sophie heeft jarenlang tegen haarzelf en haar omgeving gevochten, heeft vaak haar leven willen beëindigen, maar toch heeft ze altijd de moed en drive gehad om door te gaan met leven en om een mooie toekomst tegemoet te gaan, hoe heeft zij deed gedaan en hoe hield zij hoop in deze zware tijd. 

Het taboe op mentale problematiek is groot, bij familie, vriendinnen en zelfs in de zorginstellingen. Door praktische voorbeelden te geven, kan hier een beeld van worden gevormd. Ze deelt haar ervaringen over onbegrip en taboe in de zorg en de dingen waar ze vaak tegenaan liep, hopelijk met als doel het taboe te doorbreken en begrip te creëren. 

Sophie werkt nu zelf als verpleegkundige in de zorg en ziet nu de zorg van de andere kant, wat voor verschillen ziet zij en hoe zou de zorg nog meer cliëntgericht kunnen werken.